By GFPSP (A girl From Pathuria Sahi Puri)
ମୋ ସ୍ମୃତିରୁ ଛୋଟ କଥା ଟିଏ: ପ୍ରଥମ ସ୍ନୋ ଆଉ ଫ୍ରୀନ୍ଜ଼ ଷ୍ଟାଇଲ ବାଳର (ସାଧନା କଟ)ଅଭିଜ୍ଞତା— By GFPSP (A girl From Pathuria Sahi Puri)
ମୁଁ ପ୍ରଥମ କରି ଆମେରିକା ଆସିଲି ସେପ୍ଟେମ୍ବର ମାସରେ।। ସେତେବେଳେ ଆମେ ଚିକାଗୋ ରେ ରହୁଥିଲୁ। ଆଗରୁ ମୁଁ ଆମ ହିନ୍ଦୀ ଫିଲ୍ମରେ ସ୍ନୋ ର ସିନ ଦେଖିଥିଲି। ମୋର ଫେଭ ହୀରୋଇନ ସାଧନା କୁ ଆରଜୁ ଫିଲ୍ମ ରେ ଦେଖିଲା ପରେ ଆମ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ତା ଭଳି ବାଳ କଟା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ। ମୋର ବି ବହୁତ ମନ ଥିଲା ସେଭଳି ବାଳ କାଟି କାନି ଛାଡି କଲେଜ ଯିବା ପାଇଁ। ବାପା ଆଉ କୁନା ଭାଇନା କାଳେ ଜାଣିଲେ ବିଧେ , ଵିଧା ଟିଏ ଦେବା ଡରରେ କଇଁଚିକୁ କେତେ ଥର ହାତରେ ମୁଣ୍ଡ ପର୍ଯ୍ୟ୍ତ ନେଲେ ବି କିଛି ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରି ପାରିନଥିଲି। ତେବେ ଚାଉଳିଆ ଗଛରେ ଚଢି ଗପ ବା କବିତା ବହି ପଢିଲା ବେଳେ କେତେଥର ଭାବିଚି ମୁଁ କେମିତି ଦେଖାଯିବି ସାଧନା ଭଳି ବାଳ କାଟିଲେ? ସେ ଭାବନା ସବୁ କେବଳ ଗଛ ଉପରେ ଛାଡି ଚାଲିଆସେ ।
ବାହାଘର ପରେ ମୁଁ ସୁଧାଂଶୁ ଙ୍କ ସାଂଗେ ଚିକାଗୋ ସହର ଯୋଉଠି ଶୀତ ଦିନେ ସ୍ନୋ ପଡେ ସେଥିକୁ ଆସିଗଲି.
ଦିନେ ସକାଲୁ ଉଠିଲା ବେଳକୁ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ସ୍ନୋ ଆକାଶରୁ ପଡିବା ଦେଖିଲି। ଏହା ପୂର୍ବରୁ କେବେ ସତ ସ୍ନୋଵ ପଡ଼ିବା ଦେଖି ନଥିଲି। ସେତେବେଳେ ଇଣ୍ଟେର୍ନେଟ ବା ଟି, ଭି ନଥିଲା କହିଲେ ଚଳେ। ମୋର ବି ଭୂଗୋଳ ଇତ୍ୟାଦି ରେ ଏତେ ଜ୍ଞାନ ନଥିଲା। କେବଳ ଯାହା ଦରକାର ପଢା ପାଇଁ ତାହା ଘୋଷି ଘୋଷି ଭଲ ମାର୍କ ଆଣୁଥିଲି। ଆମ ପୁରୀ ବା ମୁମ୍ବଇ ରେ (ଯୋଇଠି ମୁଁ ଥିଲି) କେବେ ସ୍ନୋ ପଡ଼େନି। କେବଳ ସିନେମାରେ ସ୍ସ୍ନୋ ଦେଖିଥିଲି ଆଉ ହେରୋଇନ ମାନେ ସେଇ ଲୁଗା ବା ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧି ସ୍ନୋ ରେ ଗୀତ ଗାଇ ଚାଲୁଥିଲେ। କେବେ କେବେ ତାଙ୍କ ଦେହରେ କେବଳ ନାଇଲନ ଶାଢ଼ୀ ବା ଡ୍ରେସ ଟିଏ ଥାଏ। ମୋର ଜ୍ଞାନ ନଥିଲା ଯେ ସିନେମାଟିରେ ସିନ ଗୁଡିକ ଯୋଡି, ଯାଡ଼ି କରି ହୋଇଥାଏ। ମୁଁ ଭାବେ ସତେ ଯେମିତି ସାଧନା ବିଚାରି ଶୀତରେ ଥରୁ ଥିଲେବି ଆମ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସିନେମା କରୁଥିଲା ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି । ଆକାଶରୁ ସତରେ ସ୍ନୋ ପଡିବା ଦେଖି ମୋର ସାଧନା ଯିଏ କି ମୋର ସବୁଠୁ ଫେଂଭରିଟ ହେରୋଇନ ଥିଲା, ତା କଥା ମନେ ପଡିଲା। ସିଏ କେମିତି ଆରଯୁ ସିନେମାରେ ସ୍ନୋଵ ରେ ବୁଲି ଗୀତ ଗାଉ ଥିଲା।
ଝରକା ପାଖରୁ ମୁହଁ ଓଟ ପରି ବେକ ଲମ୍ବେଇ ଦେଖିଲି କପା ଫୁଲ ପରି ଧଳା ଧଳା ହାଲକା ସ୍ନୋ ଆକାଶରୁ ପଡି ଆମ ଡ୍ରାଇଭିୱଏ ରେ ଧଳା କାର୍ପେଟ ପଡିଲା ପରି ଲାଗୁଥିଲା। ସୁଧାଂଶୁ ଓ ପିଲାମାନେ ଉଠି ନଥିଲେ। ଯୌବନ ସମୟରେ ସବୁ ବେଳେ ସାଧନା ପରି ବାଳ କାଟି ବରଫ ରେ ବୁଲିବାକୁ ମୋର ଭାରି ମନ ଥିଲା। ଭାବିଲି ଏବେ ତ ବାପା ବା ଭାଇନା ନାହାନ୍ତି। ସୁଧାଂଶୁ ମତେ କେବେ କିଛି ଏସବୁ ଥିରେ କହନ୍ତିନି । ମୁଁ ନିଜେ ଯାହା ଇଛା ତା କରେ। ଶାଢ଼ିଟି ପିନ୍ଧି ଚପଲ ହଳେ ଗଳେଇ ଦେଲି। ତାପରେ ଡ୍ରାଇଭୱ କୁ ଜଲ୍ଦି,ଜଲ୍ଦି ଡେଇଁ ଡେଇଁ ଗଲି। ବୋଧେ ଖୁସିରେ “ବେଦର ଦି ବାଲମ” ଗୀତଟି ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ କରି ଗାଉ ଥିଲି।
ଯେମିତି କବାଟ ଖୋଲି ୧୫ କି ୧୬ ପାଦ ଯାଇ ଥିବି ଭାରି ଥଂଡା ଲାଗିଲା। ଭାବିଲି ଠିକ ହୋଇଯିବ। ଖବର କାଗଜ ପଡିଥିଲା। ତାକୁ ଆଣିବାକୁ ଆଉ ୨୦ ପାଦ ଆଗକୁ ଗଲି। ଗଲା ବେଳେ ମୋ ନୂଆ ଫ୍ରେଣ୍ଜ଼ ବାଳ କୁ ବି ଟିକିଏ ହାତରେ ଛୁଇଁ ଦେଉ ଥାଏ। ପବନରେ ଉଡି ନଯାଉ ବୋଲି। ୫ ମିନଟ ପରେ ଚପଲ ଯୋଗୁ ଗୋଡ଼ ଭାଇ ଥଣ୍ଡା ଲାଗିଲା। ଭାବିଲି ଘରକୁ ଫେରି ଯିବି। କିନ୍ତୁ ସ୍ନୋ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁ ଥିଲା ଯେ ମନ ହେଉ ନଥିଲା ଆସିବାକୁ ଘରକୁ । ତେବେ ମୋ ପୁଅ ବୋଧେ ଉଠିଲା ଆଉ ମମି। ମମି ଡାକ ଛାଡିଲା । ମୋର ସାଧନା ହେଵା ପ୍ରସାଧନ ସେଇଠି ସରେଇ ଘରକୁ ଜଲ୍ଦି ଆସିଲି। ଗୋଡ଼ ଥଂଡା ଯୋଗୁ କିଛି ଫିଲିଙ୍ଗ ଅନୁଭବ କରି ପାରୁ ନଥିଲି।
ଘର ଭିତରେ ପଶି ତାପରେ ଗୋଡ଼ରେ ଗରମ ପାଣି ସେକ ଦେଲି ଓ ମୋଜା ଯୋଡିଏ ପିନ୍ଧିଲି। ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲ ଓ ସୁଧାଂଶୁ କାମକୁ ଗଲେ ସକାଳ ଜଳଖିଆ ଖାଇଲା ପରେ। ଦୁଇ ପହର ବେଳକୁ ମୋ ଦେହରେ କମ୍ପ ଆସିଲା ପରି ଲାଗିଲା। ସ୍ନୋ ଦିନସାରା ପଡୁ ଥାଏ । ମୁଁ ଝରଖା ପାଖରେ ଖଟ ଉପରେ ବସି କମ୍ବଳ ଘୋଡେଇ ହୋଇ ବାହାରକୁ ଦେଖୁଥାଏ। ଭାବୁ ଥାଏ କିଏ ଟିକିଏ ଚାହା କରି ଦିଵନ୍ତାକି? ମନକୁ ବୁଝେଇ କହିଲି ଏଠି ତ କୁଆ ବା କୋଇଲି ଟିଏ ନାହିଁ। କିଏ ଚାହା କରିବ। କୋନ ମତେ ଧିରୀ, ଧିରୀ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଯାଇ କପେ ଚାହା ଅଦା ପକାଇ କଲି। ପାଉଁରୁଟି ଖଣ୍ଡେ ସେକି ଖାଇଲି। ପିଲା ମାନଙ୍କ ବେଳ ହେଲା ସ୍କୁଲ ରୁ ଆସିବା। ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଦୁଆରଟା ଖୋଲିଦେଇ ଆସି ସୋଫା ଉପରେ ଲମ୍ବମାନ ହୋଇ ଶୋଇଗଲି। ଝିଅକୁ କହିଲି ବିଷକୁଟ ୨ ଖଣ୍ଡ ଖା ଆଉ ଭାଇକୁ ଦେ। ମୂଁ ଦୁଧ ଗରମ କରି ଡାକିବି। ଆଉ ହୋସ ନାହିଁ ମୋର ତାପରେ । ବାଉଳା ଚାଉଳା ହେଲାରୁ ଝିଅ ତା ପାପାକୁ ଅଫିସରରେ ଫୋନ କଲା। ସୁଧାଂଶୁ ଅଧ ଘଣ୍ଟେ ପରେ ଆସି ପହଂଚିଲି। ତାଙ୍କୁ ଦେଖି ମୋ ମନରେ ଭରସା ଆସିଲା। ନହେଲେ ସାନ ପିଲା ଦୁହେଁ ଡରି ଯାଇ ଥିଲେ।
ଦେହ ଖଇ ପରି ତାତି ଯାଇ ଥିଲା। ସୁଧାଂଶୁ ଠିକ କଲେ ରାତି ଆସିଲାଣି। ଜ୍ୱରଟା ବଢି ଚାଲିଥିଲା। ଆମେ urgent Care କୁ ଗଲୁ। ଡାକ୍ତର ଦେଖି କହିଲା ଏତ viral ନିମୋନିଆ । ଅଣ୍ଟିବଇଟିକ ପ୍ରେସକ୍ରାଇବ ହେଲା। ଆମେ ରାତି ୧୦ ଟାରେ ଘରକୁ ଫେରିଲୁ । ସେତବେଳେ ମୋର ହେଲଥ ଇନ୍ସୁରାନ୍ସ ହୋଇନଥାଏ। ୬ ମାସ କାମ କଲା ପରେ ଇନ୍ସୁରାନ୍ସ ମିଳେ ସ୍ପୋଉସ କୁ । ସବୁ ମିଶି $୫୭। ୪୦ ର ବିଲ୍ଲ ଆସିଲା। ତାପରେ ଓଷଧ ଖର୍ଚ୍ଚ ଅଲଗା।
ଆସିଲା ପରେ ସୁଧାଂଶୁ ପଚାରିଲେ ଏସବୁ କେମିତି ହେଲା ହଠାତ। ମୂଁ କହିଲି କେମିତି ମୁଁ ସାଧନା ପରି ସ୍ନୋ ରେ ଯାଇ ବିନା ଜୋତା ମୋଜା ରେ ଚପଲରେ ବୁଲି ଆସିଲି ଘେରେ ସକାଳେ। କିଛି ନକହିବା ଲୋକ ସିଏ। ତେବେ କହିଲେ ଯୋଡିଏ ପିଲାର ମା ହେଲା ପରେ ତୋର ସାଧନା ହେବାକୁ ନକଲ କରିବା କଣ ଦରକାର? ମୁଣ୍ଡରୁ ବୁଦ୍ଧି କୁଆଡେ ଗଲା? ସେଇ ଦିନଠୁ ମୋର ସ୍ନୋ ରେ ଚାଲିବା ଇଛା ଶେଷ ହେଲା। ଆଉ କେବେ ଫ୍ରୀନ୍ଜ଼ ହେୟାର କରିବାକୁ ସାହସ କରିନି। ଏବେ ଭାବେ ସତରେ ମୁଁ କେତେ ସରଳ ଥିଲି। ଏବେତ ଇଣ୍ଟେର୍ନେଟ ହେବା ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ସବୁ କଥା ଜାଣୁଛନ୍ତି।
ଏବେ ଯେବେ ମୁଁ ବର୍ଷ ର ପ୍ରଥମ ସ୍ନୋ ଆସେ ମୁଁ ମନେ ପକାଇ ହସେ “ମୁଁ ଆଉ ମୋର ଫେଭରିଟ ସାଧନା ହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା।”
–